Niestabilność stawu skokowego
mgr Mateusz Małachowski
Urazy stawu skokowego są dość częste. W samych Stanach Zjednoczonych każdego roku do specjalisty z tego powodu zgłasza się 23000 pacjentów.
Staw skokowy dzielimy na:
Staw skokowy górny pozwala nam na ruchu zgięcia i wyprostu stopy. Staw skokowy dolny z kolei umożliwia nam ruchy inwersji i ewersji stopy czyli skręcanie stopy do wewnątrz i na zewnątrz. W nadwyrężeniu stawu skokowego najczęściej uczestniczy kompleks więzadłowy boczny (uszkodzenia inwersyjne).
Jego trzema głównymi komponentami są:
ATFL jest głównym organicznikiem ruchu inwersji podczas zgięcia podeszwowego (zgięcia) stopy, wtedy też się napina (stanie na palcach z ruchem inwersji, upadek z wyskoku na boczną stronę stopy). Więzadło to chroni nas przed „szufladą przednią”. Jego relaksację osiągamy w ustawieniu neutralnym stopy. PTFL ogranicza z kolei „szufladę tylną”. CFL ogranicza zgięcie grzbietowe (prostowanie) stopy. Jego relaksację również osiągniemy w pozycji neutralnej stopy. Najczęściej dochodzi do uszkodzenia więzadła ATFL.. Uszkodzenia ewersyjne dotyczące więzadła trójgraniastego zdarzają się bardzo rzadko.
Wyróżniamy trzy stopnie uszkodzenia:
Najczęściej u pacjentów z podejrzeniem uszkodzenia ATFL wykonuje się badanie USG, z tym badaniem pacjent trafia do fizjoterapeuty.
U swoich pacjentów stosujemy techniki mięśniowo-powięziowe, masaż tkanek głębokich, techniki drenażowe pracy z płynami w celu zapewnienia dynamiki płynowej, mobilizacje stawowe oraz pracę na punktach spustowych.
W celu zabezpieczenia stawu stasujemy taśmy Konesiology Taping, które zwiększają stabilizację uszkodzonej struktury.
mgr Mateusz Małachowski